İnsanlık öldü mü?”
“Yok, ölmedi ölmedi ama, bir şey oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı herhalde?”
Niye böylesine insanlar insanlığı unuttular ?
Sayfa 25
İnsanlıktır bu... Kat kattır, en sağlam, en güzel mücevheri en alttadır, soydukça insanlığı, kabuğundan soydukça, bir kat, iki, üç, dört, beş kat, gittikçe aydınlanır insanlık, güzelleşir. Çirkin olan insanlığın en üst kabuğudur. Adam olan hem kendi kabuğunu, hem insanlığın kabuğunu durmadan soymaya çalışır. Soydukça ortalık aydınlanır, soydukça...
Sayfa 54 - YKYKitabı okudu
Niye böylesine insanlar insanlığı unuttular?
Yadigar malın hiçbir şeyle değeri ölçülemez.
Umut.
Bir kıyıya, köşeye saklanmış yüreğinde acıma, sevgi, saygı kalmış insanları arayacak ve hem de bulacak. İnsanlık hiçbir vakit ölmez, diyor Mahmut.
Sayfa 54 - YKYKitabı okudu
Şu Taksim alanında biribirlerini ezenler, o kadar insanın içinde hak tu, diye ortalığa tükürük savuranlar, sümkürenler, sümüklerini ağaç gövdelerine sürenler, hasta yüzlüler, vıcık vıcık boyalılar, suratlarından düşen bin parça olanlar, düşman gözlüler, gülmeyenler, biribirlerine düşmanlar gibi, biribirlerini yiyeceklermiş gibi, biribirlerinin gözlerini oyacak, kuyusunu kazacaklarmış gibi bakanlar, korkanlar, utananlar, bunlar mı, korkanlar, ben ben, ben, diyenler, bunlar mı? Kuşlar da gitti... Giden kuşlarla...
Sayfa 39 - YKYKitabı okudu
Kuş insan dilinden anlar mı?
Anlar dedim.